به گزارش تیم بهداشت حرفه ای گروه تشخیصی درمانی فرجاد، تاکنون 10 میلیون نفر در جهان به بیماری پارکینسون که به آن بیماری سالمندان گفته می شود، مبتلا هستند. بیماری پارکینسون در نتیجه زوال سلول‌هایی در مغز ایجاد می‌شود که ماده‌ای را تولید می‌کنند که انتقال دهنده‌های عصبی بدن را به نام «دوپامین» را قادر می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. بارزترین و شایع‌ترین علامت بیماری پارکینسون به عنوان لرزش و کندی حرکت شناخته می‌شود و در مردان کمی بیشتر از زنان است.
اگرچه علائم و نشانه های بیماری که باعث لرزش، سفتی عضلات، مشکلات حرکتی و تعادلی می‌شود را می‌توان کاهش داد، اما هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند به طور کامل آن را تسکین دهد یا از سرعت پیشرفت آن بکاهد.
جیمز پارکینسون متخصص مغز و اعصاب، زمین‌شناس و دیرینه شناس، دانشمند و یک فعال سیاسی-اجتماعی انگلیسی بود. وی در ۱۱ آوریل ۱۷۵۵ به دنیا آمد و در ۲۱ دسامبر ۱۸۲۴ درگذشت. ما روز تولد وی، ۱۱ آوریل را روز جهانی بیماری پارکینسون نامیده و هر ساله آن را گرامی می‌داریم و به افتخار جیمز و اکتشافاتش، در طول ماه آوریل توجه خود را به آگاهی بخشی در مورد بیماری پارکینسون متمرکز می‌کنیم.
شاید بزرگترین دستاورد علمی جیمز که نامش را جاودانه کرد، مقاله‌ی وی تحت عنوان فلج لرزان (Shaking Palsy) در سال ۱۸۱۷ بود، که مربوط به توصیف بیماری می‌شد که بعدها به نام خود وی نامگذاری شد. او این بیماری را متمایز با آنچه که در آن زمان رعشه‌ی معمولی می‌پنداشتند توصیف کرد.
این مقاله با دقت بیماری پارکینسون را که او آن را فلج لرزان می‌نامید، به‌تصویر می‌کشد. مقاله، شش بیمار را به طور مفصل، توصیف می‌کند؛ برای مثال: " اولین نمودهای این بیماری اندک و تقریباً خیلی جزئی است، و رشد آن آنچنان کند است که به‌ندرت پیشرفتی صورت می‌گیرد، به‌طوری که بیمار می‌تواند دوره‌ی دقیق آغاز آن را به یاد بیاورد. اولین علائم احساس ضعف ناچیز است، با لرزیدن در برخی قسمت‌های خاص؛ گاهی اوقات در سر، اما بیشتر در یکی از دست‌ها و بازوها."
"اما با پیشرفت بیماری، حتی این کاهش موقتی درد و رنج ناشی از تحریک اندام‌ها نیز انکار می‌شود. خم شدن مشقت بار می‌شود و در آخر بیمار مجبور می‌شود روی انگشتان پا و قسمت جلوی پا قدم بگذارد، در‌حالی که قسمت فوقانی بدن آنقدر به جلو پرتاب می‌شود که جلوگیری از افتادن با صورت دشوار شود."
پاركینسون از درد و رنجی كه این بیماران از سر گذرانده بودند آگاه و حتی به یافتن درمانی برای این بیماری امیدوار بود ، "... به نظر می‌رسد دلیل کافی برای امیدوار بودن وجود داشته باشد؛ چرا که با برخی فرآیندهای درمانی که قبلا کشف شده بتوان حداقل توقف پیشرفت این بیماری را ممکن ساخت."
او نام این اختلال را به نام خودش نگذاشته است. دکتر ژان مارتین شاركوت اظهار داشت كه نام پاركینسون مستحقِ پیوند با اختلالی است كه او آنقدر دقیق توصیفش كرده است. بنابراین بیماری پارکینسون بهترین انتخاب است.
در نهمین کنفرانس روز جهانی پارکینسون در سال 2005، "لاله قرمز" به عنوان نماد رسمی این بیماری پذیرفته شد.
کپی رایت © 1400 - تمام حقوق مادی و معنوی وب سایت متعلق به گروه فرجاد می باشد.
طراحی توسط پیشگامان آویژه پرداز برنا
