به گزارش مجله خبری گروه تشخیصی درمانی فرجاد بیماری هپاتیت به علل مختلفی از قبيل ويروس‌ها، باکتري‌ها ، بیماری خودایمنی، داروها و … ايجاد مي‌شود.
در این بیماری، کبد متورم شده و فعاليت آن مختل می گردد.
شایع‌ترین نوع آن هپاتیت B است و سایر انواع آن عبارتند از: هپاتیت A ،B ،C
انواع هپاتیت:
• هپاتیت A و E:
معمولاً از راه غذا یا آب آلوده وارد بدن می‌شود.
• هپاتیت B:
معمولاً از راه آمیزشی، تزریق خون و یا سرنگ آلوده انتقال‌می‌یابد؛ مادری که هپاتیت B دارد، ممکن است عفونت را به نوزادش انتقال دهد.
• هپاتیت C:
معمولاً از طریق تماس مستقیم با خون فرد مبتلا قابل سرایت است.
• هپاتیت D:
تنها فردی که پیش از این به هپاتیت B مبتلا شده باشد، به هپاتیت D مبتلا می شود.
• هپاتیت G :
الگوی انتقال مشابهی مثل‌هپاتیت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال می‌یابد.
• هپاتیت X:
بیماری‌های هپاتیتی را که نمی‌توان به یکی از شکل‌های بیماری نسبت داد، در این دسته قرار می گیرد.
هپاتیت مزمن:
این بیماران معمولاً حامل ویروس وعامل بالقوه‌ای برای انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. این افراد امکان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
راههای پیشگیری:
- دریافت واکسن انواع هپاتیت خصوصا برای نوزادان
- رعایت بهداشت فردی و عدم استفاده از مسواک ، تیغ اصلاح و ... دیگران
- پرهیز از مصرف غذاهای مانده
- پرهیز از مصرف آب آشامیدنی ناسالم یا آبی که از سلامت آن مطمئن نیستید.
- از ناقل بودن یا نبودن شریک زندگی خود مطمئن شوید.
- آمیزش جنسی محافظت شده داشته باشید.
- از تجهیزات و وسایل کاملا استریل شده برای تزریق ، طب سوزنی و ... استفاده کنید.
- اگر در زمره افرادی هستید که خطر هپاتیت آنها را تهدید می‌کند، مثل‌کارکنان بیمارستان‌ها، دندانپزشکان و غیره، واکسن هپاتیت A وB را دریافت کنید.
- پرهیز از مصرف الکل
- قطع مصرف مواد مخدر راه های تشخیص
- معاینه توسط پزشک
- آزمایش عملکرد آنزیم های کبدی
- سونوگرافی
- بیوپسی کبد راه های انتقال و عوامل افزایش دهنده خطر
- تماس جنسی محافظ ت نشده با فرد آلوده
- استفاده مشترک از ابزار و وسایل آلوده ( سوزن و سرنگ، تيغ و مسواک)
- مصرف الکل
- تزریق خون و فرآورده های خونی آلوده
- اقداماتی مانند تاتو، خالکوبی، حجامت، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در مکان های نامطمئن و با وسایل آلوده و غیر استریل
- انتقال از مادر آلوده به جنین و نوزاد
- کارکنان حوزه ی پزشکی و بهداشت و سایر حرفه‌های خطرزا
- مهد کودک‌ها یا مراکز نگهداری
- دیالیز
- تغذیه نامناسب (مصرف غذا یا آب آلوده)
- مسافرت به مناطقی که بهداشت نامناسبی دارند.
- وجود بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد.
