ام آر آی دیفیوژن (تصویربرداری تشدید مغناطیسی انتشاری)

به گزارش مجله خبری گروه تشخیصی درمانی فرجاد:

تصویربرداری دیفیوژن (Diffusion Imaging)، با بررسی جزئی ساختارها در مقیاسی که با روش های دیگر قابل دسترسی و مشاهده نیست، روشی کارآمدتر نسبت به ام آر آی (MRI) معمولی در برخی اختلالات و بیماری ها محسوب می شود.

 این روش تصویربرداری از حرکت براونی مولکول های آب در بافت استفاده می کند. این حرکت در واقع همان حرکت تصادفی مولکول هاست. انتشار مولکول ها اغلب وابسته به انرژی جنبشی آنها و حرارت (دما) است، اما در مواردی، ویژگی های انتشار به علت بافت های زیستی، فعل و انفعالات شیمیایی و دیگر عوامل تغییر میکنند؛ بنابراین، انتشار آب به عنوان انتشار ظاهری منسوب شده و معمولا کنتراست ساختارها با انتشار بالا روشن بوده و ساختارها با انتشار پایین تیره اند.

این تصویربرداری دارای انواع متفاوتی است، این موارد شامل:

  1. -تصویربرداری پخش وزنی (Diffusion Weighted Imaging) یا DWI
  2. -تصویربرداری تانسور انتشاری (Diffusion Tensor Imaging) یا DTI
  3. -ردیابی تانسور انتشاری یا ردیابی فیبر یا DTT ¹

 

روش DWI:

مزایا:

  1. توالی سریع عکس ها
  2. کاهش آرتیفکت های ناشی از ضربان قلب، تنفس و حرکت بیمار

معایب:

  1. اثرات مات شدن تصویر
  2. ناهمگونی میدان مغناطیسی
  3. رزولوشن مکانی پایین (به علت محدودیت های SS-EPI)

 

روش DTI:

مزایا:

  1. روشی نوین تر از DWI محسوب می شود
  2. دارا بودن کمیت دامنه و جهت انتشار در امتداد سه محور اصلی
  3. کمی سازی معیار های متفاوت
  4. فراهم نمودن اطلاعاتی دقیق درباره ی ساختار میکروبی بافت سیستم اعصاب مرکزی (CNS) 

(DTI) روشی کارآمد در عملیات کلینیکی تصویربرداری مغز برای گروه های مختلف بیمار محسوب می شود.

 

برخی از کاربرد های روش DTI:

  1. صرع
  2. بیماری های مغزی
  3. صدمات جراحت مغز
  4. کم خونی موقت و سکته
  5. ناهنجاری های مادرزادی
  6. اختلالات روانی، جنون و افسردگی
  7. تومورها و برنامه ریزی برای پیش از جراحی

 

روش DTT:

به منظور فراهم نمودن اطلاعات کمی و کیفی دقیق برای کمک به بررسی، مشاهده و مطالعه ی غیرتهاجمی ساختار رشته ی فیبر در مغز انسان، این روش بسیار کارآمد است اما این روش هنوز در مراحل اولیه بوده و نیاز به تحقیق و توسعه ی بیشتری در این شاخه می باشد.

برخی از کاربرد های مهم این روش:

  1. مشاهده ی ماده ی سفید موجود در مغز
  2. اطلاع از گسترش فیبرها پیش از انجام عمل جراحی مغز
  3. مطالعه و بررسی خرابی بافت های ماده ی سفید و آشفتگی های مسیرهای بافت

 

Reference:

[۱]-Probabilistic Monte Carlo based mapping of cerebral connections utilising whole-brain crossing fibre information, G. J. M. Parker and D. C. Alexander. In C. J. Taylor and A. Noble, editors, Information Processing in Medical Imaging (IPMI'۰۳)

[۲]-A framework for a streamline-based probabilistic index of connectivity (PICo) using a structural interpretation of MRI diffusion measurements, G. J. M. Parker, H. A. Haroon, and C. A. M. Wheeler-Kingshott

[۳]-Ge Y, Tuvia K, Law M, et al. Corticospinal tractdegeneration in brainstem in patients with multiplesclerosis: Evaluation with diffusion tensor tractography